Ukazał się kolejny artykuł naukowy, którego współautorem jest mgr inż. Łukasz Domański, doktorant Szkoły Doktorskiej Uniwersytetu w Siedlcach, w dyscyplinie rolnictwo i ogrodnictwo. Artykuł opublikowano w recenzowanym czasopiśmie naukowym Joural of Ecological Enfineering (IF2022: 1.3 | CiteScore2022: 2.6 | MNiSW: 70pkt. | H-index: 27).
Badania przeprowadzono w latach 2018-2021 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Polsce. Czynnikami doświadczenia były trzy morfotypy rzepaku ozimego: morfotyp populacyjny, morfotyp długołodygowy, morfotyp półkarłowy. Drugim czynnikiem doświadczenia były trzy sposoby stosowania preparatów: 1. Wariant kontrolny, 2. Preparat organiczny (Ugmax), 3. Biostymulator zawierający P₂0₅ i K₂O, 4. Biostymulator zawierający krzem. Celem badań była reakcja trzech morfotypów rzepaku ozimego na doglebową i dolistną aplikację mikroorganizmów i preparatów nieorganicznych w różnych sezonach wegetacyjnych. Elementy struktury plonu i plonowanie rzepaku ozimego były determinowane czynnikiem genetycznym. We wszystkich sezonach wegetacyjnych najlepiej plonował mieszaniec zrestorowany o tradycyjnym typie wzrostu, natomiast plon nasion formy półkarłowej był niższy średnio o 5,8%, a formy populacyjnej średnio o 10%. Liczba nasion w strąku i wartość indeksu plonu (HI) była najkorzystniejsza u form zrekonstruowanych, a masa tysiąca nasion i plon u formy populacyjnej. Preparaty aplikowane do gleby i na liście zwiększyły parametry struktury plonu i plonowania u wszystkich badanych odmian. Preparat glebowy z mikroorganizmami oraz mikro- i makroelementami zastosowany jesienią przed siewem nasion oraz wiosną w fazie BBCH 21-36 istotnie zwiększył liczbę nasion w strąku średnio o 3,4%, masę tysiąca nasion średnio o 3,5%, plon nasion średnio o 15,7%, plon słomy średnio o 4,5% w porównaniu do wariantu kontrolnego. Stosunek plonu nasion do plonu biomasy był wyższy u odmian heterozyjnych średnio o 9,2% w porównaniu do odmiany populacyjnej.
